در این جاده که انتهایش را نمی بینم می خوام طوری که دوست دارم گام بردارم...

 و به لبخندی که در جواب چراهایت می آورم راضی باش که دیگر جوابی ندارم

 اگر می خوای با من باشی پس آهسته تر ...

  و اگر نه! ....

 بگذر از کنارم!

خدایی دارم که هر لحظه بودنش را حس می کنم گامهای محکم تری را بر می دارم و می دونم که هیچ وقت تنهام نمی ذاره...

 و شاید در این مسیرم لازم باشه چشمانم را از دیدن خیلی چیزها ببندم...